هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1381)
«کادِ خزف» یا «چکادِ هدف»؟!
«انسان و بی نیازی» چون «دو خطِّ موازی»
نه «از هم می رهند» و نه «به هم می رسند»!
مگر در «سایۀ قناعت» و با «مایۀ مناعت».
دنیا،«آبِ شور» است و «سرابِ غرور».
انسان هر چه از «دریایش بنوشد» و «صدایش را بنیوشد»، تشنه تر می شود.
هیچ کس از نوشیدنِ «سراب»،«سیراب» نمی شود!
بنابراین تنها راه «رفاه و رستگاری» و «درمان بی قراری»،
این است که دنیا را «زار» و «ابزار» بینگاریم .
دنیا، «کادِ خزف» است،نه «چکادِ هدف»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
کاد: حرص و شره، طمع
خزف: سفال ، هر چیز گلی که در آتش پخته شده باشد
چکاد: قله کوه،ستیغ کوه
زار: ناتوان ، ضعیف، زبون ، درمانده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
