هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 958)
«والاترین یاد» و «بالاترین فریاد»
«کمالِ زیبایی» و «جمالِ خدایی»
در «حضورِ حَنیف» و «ظهورِ بدون تَحریفِ» همه وجود انسان است.
کسی را می توان «متوکّلِ ناب» و «متوسّلِ مُذاب» نامید،
که «تنهایی خود» و «توانایی خدا» را
نه تنها در «حالِ سجود»،که همیشه با «کمالِ وجود» دریابد.
خدا تنها معشوقی است که نه «رقیب»می پذیرد و نه «فریب»می خورد.
شرط ورود به «بارگاه ذوالجلال» و «درگاه لایزال» ،
«کندنِ دل از دنیا» و «آکندنِ آن از عشق خدا» است.
نمازِ «جوانِ موحّد» و «انسانِ معتقد»،
ناله «زندانی خاک» است در فراقِ «شادمانی افلاک»!
نماز،«شکوفایی شوق پرواز» است به سوی «ملکوت راز».
نماز،فریادِ «رهایی وجود» است از «وضع موجود».
نماز،«شعر بلند رهایی» است از «محبس و قفس تنهایی».
نماز ،«لال گفتن» است و «زلال شکفتن».
نماز،پُلی از «رنگین کمان تابناک» است ،افراشته از «خاک تا افلاک».
نماز ،پرواز از «بلای شوخه شور» است بر «بلندای شاخه شعور».
نماز،«شعله شوق جنان» است از «آتشفشان جان».
نماز،پیوستن «قطره ها به دریا» است و «ذرّه ها به بی انتها».
نماز،«تجلّی روح تنها» است و «تسلّی قلب ناشکیبا».
نماز،پنجره ای است از «بَرَهوت تنهایی» به «مَلَکوت خدایی».
نماز،بریدن «بندهای زمینی» است و «پیوندهای زمانی».
نماز،«کندنِ دل از گِل» است و «آکندنِ جان از جانان».
نماز،هجرت است از «تنگنای تیره دنیا» به «فراخنای سبز رویا».
نماز،سفر است از «صحرای سردِ سراب» به «سرزمینِ آب و آفتاب».
نماز،گریز است از «فضای حُباب» به «هوای اَحباب».
نماز،«نشستن بر موج بی قرار»است و «گذشتن از اوج ایثار».
نماز،«نوشیدن جُرعه ای از زلال نور»است و «پوشیدن جُبّه ای از وصال سُرور».
نماز،«کلید بهشت» است و «امید به سرنوشت».
نماز،«ستون دین» است و «استوانه آیین».
نماز،«گُسستن از طوقِ علایق» است و «پیوستن به شوقِ شقایق».
نماز،«غزال غزل آفرینش» است و «جمال جمیل بینش».
نماز،«شکفتن اندیشه» است و «رویش از ریشه».
نماز،«صعود بر قُلّه عرفان» است و «ورود به قلعه ایمان».
نماز،«والاترین یاد» است و «بالاترین فریاد».
نماز،«بازوی آمال» است و «ترازوی اعمال».
نماز،«وزش نسیم رحمت» است و «ریزش تسنیم مرحمت».
نماز،«تندیس نمادین پرواز» است و «پردیس پر از ریاحین راز».
....و نماز،«سازنده نور» است و «بازدارنده از فُجور».
بیاییم با «بالِ نماز» به سوی «آمال نیاز» پرواز کنیم
و «طعم شیرین رهایی» را از «طعام نوشین خدایی» بچشیم!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
ناب: خالص،بی غش،صاف و پاک
مُذاب: ذوب شده(در ذات حق)،آب شده،گداخته
لایزال: زوال ناپذیر،بی زوال،جاوید،ابدی
آکندن: انباشتن،پرکردن
شوخه(شوخ): چرک،چرک بدن،چرک لباس
جنان: جمع جنّت،بهشت
برهوت: بیابان گرم و سوزان و بی آب و علف
جُبّه: جامه گشاد و بلند که روی جامه های دیگر بپوشند،پیراهن
استوانه: ستون،هر جسمی که مانند ستون باشد،جسمی که دو سر آن دو دایره موازی با یکدیگر باشد
تسنیم: نام چشمه ای در بهشت
تندیس: پیکر،تمثال،تن مانند،مجسمه،کالبد
پردیس: باغ،بوستان،فردوس
فُجور: گناه کردن،زناکردن،دروغ گفتن،روی گردانیدن از حق،تبه کاری،سرپیچی از حق
