سخن مطهر

انفجار جمعیت

#شفیعی_مطهر

در سال 1999 جمعیت کره زمین از مرز 6 میلیارد نفر گذشت؛ یعنی نسبت به 40 سال پیش دو برابر شد. رشد جمعیت کره زمین 2/1 درصد است. هر سال 77 میلیون دهان باز برای خوردن اضافه می شود. 

در ماه می سال 2000، کشور هند تولد یک میلیاردمین کودک را اعلام کرد؛ اگرچه برنامه تنظیم خانواده را از سال 1950 رسماً اجرا می کند.

تنظیم خانواده و کنترل جمعیت مسئله تازه ای نیست. کشورهای پیشرفته سال هاست آن را اجرا کرده، و رشد جمعیت خود را به صفر، و حتی زیر صفر- یعنی رشد منفی- رسانده اند. 

علل بسیاری از مشکلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه ما- ایران – نیز ازدیاد بی رویه جمعیت است. اگر ما با همین امکانات امروز کشور، جمعیت سال های اول انقلاب- یعنی 36 میلیون نفر- را می داشتیم، چقدر می توانستیم با رفاه و آسایش و سلامت بیشتری زندگی کنیم. خوشبختانه در سال های گذشته با اجرای برنامه های تنظیم خانواده رشد جمعیت را در کنترل آورده ایم.

متفکران دور اندیش و واقع بین سال ها، بلکه قرن هاست این حقیقت واضح را درک کرده اند.

خسارت به دنیا آمدن

اگر قدیمی ها فکر می کردند که فرزند بیشتر، زراعت بیشتر، امروزی ها می گویند فرزند کمتر زندگی بهتر! اخیرا مسئولان بهداشت کشور به این نتیجه رسیدند که پیشگیری از هر حاملگی در ایران موجب 70 میلیون تومان صرفه جویی می شود. 

 مدیر کل اسبق سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی زمانی می گفت :

 در چهار سال گذشته 5/2 میلیون نفر از زنان از خدمات تنظیم خانواده در کشور استفاده کرده اند. وی با اشاره به کاهش اعتبارات تنظیم خانواده از سال 1380 گفت: 13 هزار نفر از زنان واجد شرایط نتوانستند از این خدمات استفاده کنند که موجب تحمیل 70 میلیارد تومان خسارت به کشور شده است.

29 ژوئن سال 1798 میلادی «توماس مالتوس» اقتصاد دان و کشیش انگلیسی ضمن انتشار رساله ای تحت عنوان «مسئله جمعیت» اخطار کرد که اگر افزایش نفوس جهان با تولید مواد غذایی و سایر مایحتاج زندگانی متناسب و هماهنگ نباشد، در آینده، سعادت و رفاه بشر از او سلب خواهد شد و مردم مردگان متحرّکی بیش نخواهند بود و از زندگانی خود لذّت نخواهند برد. به علاوه، جمعیت بی حساب عامل فساد و بسیاری از مسائل اجتماعی و دشواری های اقتصادی - سیاسی خواهد بود. 

مالتوس در رساله خود که مفاد آن هنوز تازگی خود را از دست نداده است، به اروپا اشاره می کند و می گوید:

 در سال 1700 جمعیت اروپا از 66 میلیون تن بیشتر نبود که در سال 1798 پس از 98 سال دارای 180 میلیون جمعیت است و جمعیت آمریکای شمالی هر 25 سال دو برابر می شود. وی جهان را به یک کفش فولادین و جمعیت آن را به یک کودک تشبیه کرد که پای او به تدریج بزرگ می شود. ولی کفش نمی تواند متناسب با آن بزرگ شود و مسائل از همین جا آغاز می شود.

 اخطار مالتوس تنها پس از جنگ جهانی دوم در اروپای غربی به گوش ها فرو رفت و جمعیت محدود شد. در اروپای غربی رشد سالانه جمعیت در دهه های آخر سده 20 بسیار ناچیز و بعضی سال ها در برخی کشورها «صفر» و حتی منفی بود. ولی، در نقاط دیگر جهان تأثیر زیادی نگذارده است و جمعیت جهان  سال هاست که از رقم شش میلیارد تجاوز کرده و 5/1 برابر ظرفیت تولید غذا و امکانات رفاهی آن است. 

تولید بعضی مواد غذایی با کمک علم شیمی از لحاظ بهداشتی خالی از خطر نیست و تلاش پژوهشگران برای رفع این خطر تا این لحظه به نتیجه کاملا مطلوب نرسیده است.

شما را چشم در راهم در

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar