سخن مطهر

من شهریاران نالایق را دیدم که جایی جز زندان برای نگه داری افراد لایق کشورشان ندارند.

(با الهام از سخن مهاتما گاندی) 

من دست های یاریگر را مقدس تر از لب های نیایشگر دیدم.

من « واپس ماندگان» ی را دیدم که نه تنها « دل » شان که « آب و گل » شان از کاروان بشریت و جریان عقلانیت « واپس » مانده بود.

بنابراین اینان مشکلشان نه دلشان که خصایلشان است!

من مدیرانی را دیدم که  نه به فکر خدمت به وطن، بلکه به فکر کندن از وطن برای خود بودند....

اینان به پندار واهی خود هر یک بخشی از زورق وطن را می بریدند تا برای خود قایقی بسازند. غافل از این که با غرق زورق وطن نه از تاک نشان می ماند و نه از تاک نشان.

(با الهام از نوشته و تصویر استاد غلامرضا محمدی در صفحه فیس بوک) 

من شاگردی را دیدم که بر اثر ناکامی در امتحان،همه همشاگردی ها را کشت و آموزشگران را به زندان افکند ....، در نتیجه در امتحان اول شد!!!

ادامه دارد..

                     شفیعی مطهر