«زیستن در حال» و «نگریستن با استدلال»!فرگرد 1368
هر پگاه نو با یک نگاه نو9
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1368)
«زیستن در حال» و «نگریستن با استدلال»!
زندگی انگار «مسابقه»ای «بی سابقه»است.
گویی برخی «به بوی علف» ،«به سوی هدف»،
نه «شاداب می روند»، بلکه «باشتاب می دَوَند»!
هدف، «بسی دور» و «بسیار مهجور» است.
انگار نه «نشانه ای» دارد و نه «آشیانه ای».
هر «مُشتاق» چنان «بااشتیاق» می دَوَد،
که در «سِیرِ حیات» و «مسیرِ ممات»،
نه از «زیبایی ها لذّت» می بَرَد و نه از «شکوفایی ها،عزّت».
در حالی که «تماشایی های زندگی» پر از «زیبایی های ارزندگی» است.
زهی افسوس به حال کسی که حاصل عمرش «بلعِ پول» است و «جمعِ تیول»!
هر «گاه»،«پگاه» است
و هر «شفق»، پر از «شفقت» ،
ولی اینان از «نورِ شفقت»، تنها «گورِ مشقّت»را می بینند!
اینان گویی «حال» را «محال» می دانند
و هر یک «فُرادا» به سوی «فردا» می دوَند!
باید «در حال زیست» و «با استدلال نگریست»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
مهجور: دور افتاده ، جدا افتاده
تیول: واگذاری زمین و ملک به کسی از طرف پادشاه که آن شخص از طریق مالیات آن ملک برای خود درآمدی فراهم می آورد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
