«سافرِ جویا» و «مسافرِ پویا»فرگرد1451
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1451)
«سافرِ جویا» و «مسافرِ پویا»
«نادان» و «سرگردان» کسی است
که دانش خود را «مُطلق» و تنها خود را «برحق» می پندارد،
اگر چه «جهانی موهوم» و «انبانی از علوم» را
در «سر انباشته» و در «دفتر نگاشته» باشد.
ولی «خردمند» و «ورجاوند» کسی است ،
که «می داند» که «نمی داند»!
همۀ «نوآوری های دانش» و «پژوهشگری های بینش» را
کسانی «فهمیده» و «آفریده» اند،
که «اهل تشویش» بوده و «جهل خویش» را پذیرفته اند.
دنیای دانش «دایره ای وسیع» و «نایره ای منیع» است
و «دانش انسان» در آن «دایرۀ بی کران»،
«شعاعی باریک» با «ارتفاعی نزدیک» است.
بنابراین بپذیریم که راه دانش نه «کرانی» دارد و نه «پایانی».
همه در این راه «سافری جویا» و «مسافری پویا» هستیم!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------
سافر: سفرکننده، رسول ، سفیر،کاتب
تشویش: شوریده کردن ، اضطراب
نایره(نائره): آتش افروخته
منیع: بلند
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
