سخن مطهر

 غرور حاکمان

       عامل مشارکت گریزی شهروندان / 4

 #شفیعی_مطهر
 

غرورحاکمان، عامل مشارکت گریزی مردم است /1

خود بزرگ بینی و غرور مهم ترین عامل و علت مشارکت گریزی و مشورت ستیزی است. خداوند همه انسان ها را بر پایه «لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی آدَمْ» کرامت بخشیده و او را به سبب بهره مندی از نیروی عظیم «عقلانیت» شایسته تکریم و بایسته تعظیم فرموده است.

کرامت انسان- به عنوان اشرف مخلوقات و اعزّ موجودات- ایجاب می کند که افکار، اندیشه ها، آرمان ها، عقاید، سلایق و نظریات همه انسان ها از هر رنگ، نژاد، ملت و جنسیت و با هر عقیده و سلیقه مورد احترام قرار گیرد.

«خود برتر بین» عصیانگر ابلهی است که در لاک غفلت و در لانه جمود و جهالت خود خزیده، از مشارکت می گریزد و با این حقیقت می ستیزد. او «معرفت» و «حقیقت» را گوهری می پندارد که فقط نزد اوست و دیگران از آن محروم اند. وی فهم و شعور را در حصار انحصار خود می پندارد و به هیچ مشورت و مشارکتی با دیگران نیاز ندارد. اعتراف صریح یکی از این شورشگران حقیقت گریز را با هم بخوانیم.

آدلف هیتلر در کتاب «نبرد من» می نویسد:

«انسان موجودی است که تا توی سرش نزنند، آدم نمی شود! مشورت چه معنا دارد؟ یعنی چه که مشتی افراد کم عقل و کم مایه به دور هم بنشینند و با هم سخنانی بگویند و نتایجی بگیرند. این نتایج هر چه باشد، در خور همان انسان های حقیر است. کار درست آن است که یک نفر نخبه برتر برای دیگران تصمیم بگیرد و آن تصمیم را اجرا کند و این افراد حقیر هم به جبر از او تبعیّت کنند.»

هیتلر خود چنین کرد و خود در لهیب آتش غرور خود سوخت!
 

ادامه دارد....

------------------------------------

برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید : 

telegram.me/amotahar