« نخستین کار » و « بهترین ابتکار »!
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(380)
« نخستین کار » و « بهترین ابتکار »!
من گردبادی « ویرانگر » را دیدم همراه با « غرّش تُندر » .
« کارش توفندگی » بود و « کوله بارش ،روزمرّگی » !
این « توفان سیاه » با « طغیان تباه »،
« دار سرب و سراب » و « دیار قاب و نقاب » را در بر گرفته ،
همه جوانه های جوانمردی را « می خَست »
و نهال های مهربانی را « درهم می شکست »؛
« مُل های محبّت » را بر « خاک می ریخت »
و « گُل های انسانیت » را با « خاشاک درمی آمیخت».
« پایایی شب » و « دیرپایی تب »،
« حال هر گونه پویایی را از هر پوینده »
و « مجال هر گونه جویایی را از هر جوینده » گرفته،
هر « پوینده را مایوس » و هر « جوینده را با رخوت مانوس » کرده است!
بنابراین در این « دار و دیار»،« نخستین کار » و « بهترین ابتکار »،
« زدودن غبار نومیدی » و « پالودن این پلیدی »
از « سیمای اذهان » و « تنگنای زمان » است.
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
دار : خانه،سرای،جایی که در آن سکونت کنند
دیار : خانه ها، مساکن، شهر، سرزمین (ج دار)
خَستن : زخمی کردن، مجروح کردن، آزردن
تُندر: رعد، غرّش ابر ،آسمان غرّش
پالودن : صاف کردن،پاک کردن،پاک کردن از آلودگی
نگاهتان را چشم انتظاریم در کانال زیر:
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
