هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 867)
«تندیسِ آفت» و «ابلیسِ سخافت»!
مشکل «خدا ستیزان» و «حق گریزان»
«خدایگان» است ،نه «خدای مهربان»؛
خدایگانی که خود را نه تنها «سایه خُدا»،که «سازمایه هُدا»می داند.
خدایگان همه انسان ها را نه تنها «بنده»،که «شرمنده» می خواهد.
او همه «شهروندانِ پارسا» و «ورجاوندانِ پریسا» را
«بسی ریز» و «بسیار ناچیز» می نگرد.
او از بس «حقیر» و «شایسته تحقیر» است،
برای «جبران حقارت» و «فقدان بصارت»،
«شایستگان زمانه» و «بایستگان فرزانه» را
«تحقیر» می کند و به «زنجیر» می کشد!
او «کوتوله» است و سلاحش،«گلوله»!
بنابراین در بوستان فضیلت ها هر «سروِ سرافراز» و «تَذَروِ تیزپرواز»،
که بیشتر «قامت افرازد» و «قیامت آغازد»،
در پای «بُتواره غرور» و «پتیاره مغرور» قربانی می شود.
او نه تنها «ضحّاکی غدّار»،که «سفّاکی خونخوار» است.
اگر «ماری بر دوش»ندارد،«مِنقاری چون وُحوش» دارد!
خوراک نفس او نه تنها «مغزِ جوان»،که«نغزِ انسان» است!
«خودکامه شرّ» برای «عامّه بشر»
«تندیسِ آفت» است و «ابلیسِ سخافت»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
تندیس: پیکر،تن مانند،تصویر،مجسمه،کالبد
آفت: آسیب،زیان،بلا،هر چیزی که مایه تباهی و فساد شود
سخافت: کم عقلی،ضعف و سبکی در هر چیز،سبک عقل بودن
سازمایه: مصالح ساختمانی
هُدا: راستی، رستگاری، راهنمایی،راه راست
ورجاوند: ارجمند،بلندپایه ،برازنده،نیرومند
پریسا: پری بند،افسونگر،کسی که جن و پری را تسخیر کند
بصارت:بینایی و دانایی
تَذَرو: خروس صحرایی،قرقاول،نر آن دم دراز و پرهای خوشرنگ و زیبا دارد
پتیاره: آفت،آسیب،بلا،زشت و مهیب،اهریمنی،دیو بدکار
غدّار: بی وفا،خائن،حیله گر،فریبکار
سفّاک: بسیار خونریز
مِنقار:نوک،چنگ،نوک مرغ
نغز: خوب،نیکو،لطیف،هر چیز عجیب و بدیع که دیدنش خوشایند باشد
عامّه:همه مردم،همگان
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
