«سیر» یا «اسیر»؟!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 644) 

 

 

«سیر» یا  «اسیر»؟! 

 

 

 دو گروه چیزی را از «دیدگان ،نهان» و از «همگان ،پنهان» می کنند: 

 

 مردانِ چشم چران ،«هوس را در پسِ ریش»  

 

  و زنانِ خیابانی، «فقر را در پشت آرایش خویش»!

 

آن «در تزویر» است و این،«ناگزیر» است !

 

او «لحظه ای طربناک» می خواهد و این،«لُقمه ای خوراک» !

 

او «هوس» می جوید و این،«دادرس»! 

 

او «احساسِ رفاه» دارد و این،«هراس گناه»! 

 

او «تیم» دارد و این،«یتیم»!

 

او «سیر» است و این،«اسیر» است ! 

 

 

#شفیعی_مطهر

 

----------------------------

تیم:کاروانسرا،سرای بزرگ که بازرگانان در آن داد و ستد می کنند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

«بهترین نوید» و «برترین امید»

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 643) 

 

«بهترین نوید» و «برترین امید»

 

«سیاه ترین سوزها» و «تباه ترین روزها»  

 

می تواند برای انسان«بهترین نوید» و «برترین امید» باشد؛

 

زیرا زیباترین «باران پگاه نوید» از سیاه ترین «ابر سیاه پلید» می بارد. 
 

بنابراین «افراد خردپیشه» در راه نیل به «چکاد اندیشه»

 

نه «سدّی به نام شکست می شناسند» 

 

و نه از «حدّی به فَرنام بن بست می هراسند».

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

 چکاد: سرِکوه،قلّه،بالای کوه

حدّ: کرانه،مرز

فرنام: عنوان،لقب

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

«نیرو» یا «آبرو»؟

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 642) 

 

  «نیرو» یا «آبرو»؟ 

 

برای «انسان کریم» و «مسلمان رحیم»

هیچ «ورزشی سودمندتر» و هیچ «ارزشی شکوهمندتر» از این نیست،

که «ایستاده ای» دستِ «افتاده ای» را بگیرد

و «توانمندی»،«نژندی» را بپذیرد!

سخاوت نه تنها «نیاز فرودست»،که «کارساز فرادست» است.

بیش از آن چه «فرودست به نواختن احتیاج» دارد

«فرادست به پرداختن محتاج» است!

آن با نوازش «آبرو» می دهد و «نیرو» می پذیرد

و این با پردازش «نیرو» می دهد و «آبرو» می گیرد!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------

نژند:اندوهگین،افسرده،پژمرده،خشمگین،سرگشته

نواختن - نوازش :دلجویی

پرداختن - پردازش : پول دادن
 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

«کالای جهان» و «سرای جِنان»

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 641) 

 

 

«کالای جهان» و «سرای جِنان»

 

 

 انسان، «مُسافری از آسمان» است و «مُهاجری از جِنان»،

 

که تنها «لحظاتی کوتاه» برای «حیاتی جانکاه»

 

در «پگاه زمان» و «تبعیدگاهِ زمین» می زیَد، 

 

و سپس روانه «دنیایی جاودانه» و «بهشتی بی کرانه» می شود. 

 

چه «کاری فریبنده» و «رفتاری نازیبنده» است 

 

دل بستن به این «زندگی کوتاه» و این «سراب سیاه».  

آن چه «دیر نپاید»،«تَوقیر را نشاید».

 

دل را از همه وابستگی ها باید «گُسست» و به کسی یا چیزی «بست»، 

 

که «جاودانه بپاید» و «در زمانه نفرساید».

 

دنیا ،«سازمایه» است و عمر ما،«سرمایه».

 

با «کالای جهان» باید «سرای جِنان» را خرید!

 

 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------

جِنان: بهشت (جمع جَنّت)

تَوقیر: بزرگ داشتن،تعظیم و احترام

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

«درکِ زیبایی» در «ترکِ فریبایی» است!

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 640) 

 

 

«درکِ زیبایی» در «ترکِ فریبایی» است!  

 

 

زیبایی ها نه در «فرو رفتن در زندگی»، 

 

که در «فرا رفتن از روزمر‌ّگی‌» است. 

«درکِ زیبایی» در «ترکِ فریبایی» است. 

 

روزمرّگی ها چون «غُل و زنجیر» بر «دست و پای تدبیر» می پیچد 

 

و آن را از هر گونه «تلاش» و «معاش» باز می دارد. 

 

وابستگی ها از انسان موجودی «سر به زیر» و «پای در قیر» می سازد.

 

باید این «غُل را شکست» و «زنجیر را گُسست»،

 

تا «مرغ روح» در «سپهر مفتوح»،

 

«آزاد و رها» از هر «قاف و قفا»،

 

«پرواز» را «آغاز» کند.

 

 #شفیعی_مطهر

-------------------------------

غُل: طوق، گردن بند،طوق آهنی که به گردن و دست و پای زندانیان می بندند

قاف: کوه افسانه ای که سیمرغ بر فراز آن آشیانه داشته .بعضی آن را مخفّف قفقاز می دانند

قفا: پشت گردن،پسِ سر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

«نسیم رامش» و «شمیم آرامش»

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 639) 

 

«نسیم رامش» و «شمیم آرامش» 

 

آرامش، «زنی دل‌انگیز» است با «تنی مهرآمیز» 

که با «نیکی دلارایی» در «نزدیکی دانایی» منزل دارد.

انسان اگر «ملیکه شوکت» شود و بر «اریکه قدرت» تکیه زند، 

تا «رشته دِل» را از «سرشته گِل» برنکَنَد، 

و «دل را به دلدار» نسپارد و این «حصار را به انحصار» او درنیاورد،

نه «رامش می گیرد» و نه «آرامش می پذیرد». 

بنابراین برای استشمام «نسیم رامش» و «شمیم آرامش»

باید به سوی «کوی دلدار شتافت» و «بوی یار را یافت»!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------- 

ملیکه: پادشاه،صاحب ملک

اریکه: سریر،سریر مزین و فاخر،تخت،تخت پادشاهی،اورنگ

سرشته: خمیرشده،آغشته

رامش :آرامش،آسودگی،فراغ و سکون

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar