کدام ویرانگرترند؟  

فاجعه سیل یا سیل توسعه نیافتگی؟! 

 #شفیعی_مطهر

  قرن ها بودکه مردم صبور و زحمتکش شبه قاره هند با داشتن ده ها گونه دین ، مذهب، فرقه ،قومیت ، نژاد  زبان و فرهنگ گوناگون با صلح و آرامش در کنار یکدیگر می زیستند. در قرن معاصر با آغاز مبارزات استقلال طلبانه ، این فکر پدید آمد که مسلمانان شبه قاره هند باید کشوری مجزا و مستقل از جمهوری هند داشته باشند. من دقیقا نمی دانم که این ایده تا چه حد برآمده از دغدغه های باطنی مسلمانان و تا چه حد نتیجه القائات دولت استعمارگر براتانیا بود. به هر حال این آرمان شکل گرفت و کشوری مستقل به نام جمهوری اسلامی پاکستان به رهبری محمد علی جناح پدید آمد.

   در جمهوری دموکراتیک هند با وجود بیش از ۲۰۰ دین و فرقه و قومیت حتی تا کنون یک کودتا روی نداده و هند توانسته در کمال فقر مادی ، نمونه ای از دموکراسی موفق و اقتصادی فعال را در عرصه اجتماعی و سیاسی جهان به نمایش بگذارد ، اما در پاکستان تا کنون چندین بار رژیم های قانونی یا کودتایی آن با کودتایی دیگر سرنگون شده است.

   بین دو کشور مستضعف و فقیر و جهان سومی هند و پاکستان تا کنون چندین جنگ ویرانگر و خانمان برانداز روی داده و ضربات سهمگینی بر پیکر نحیف اقتصاد و سرمایه های انسانی دو کشور زده است.

  من به عنوان یک شهروند جهان سومی هنوز نمی دانم یا نمی توانم خود را قانع کنم  که بین مردم دو کشور هند و پاکستان چه تضاد و کینه ای طبیعی و تاریخی جز مسئله تصنعی مالکیت کشمیر می تواند وجود داشته باشد!!

 در حالی که کشورهای اروپایی پس از قرن ها جنگ و کشتار بی رحمانه تاریخی اکنون به این نتیجه رسیده اند که خیر و صلاح مردم آنان در همزیستی مسالمت آمیز است . بنابراین با تشکیل یک پارلمان مشترک، دارند به سوی حذف مرزهای مصنوعی و حتی طبیعی بین سرزمین های خود گام برمی دارند. کشورهای اروپایی بر اثر توسعه یافتگی به سوی وحدت و تبدیل شدن با یک کشور واحد حرکت می کنند ، ولی در دو کشور عقب مانده و جهان سومی هند و پاکستان هنوز از کینه های شتری و تاریخی موهوم دم می زنند.

  خبر زیر را درباره سیل ویرانگر و فاجعه خانمان برانداز پاکستان بخوانید. بر فرض که بتوانیم نتایج آنچه که ناشی از حوادث طبیعی و غیرمترقبه است ، بپذیریم و با آن مقابله کنیم، این تفکر منحط  را چگونه تحلیل کنیم که پاکستانی که اکنون در نهایت استیصال و درماندگی ناشی از فقر تاریخی و سیل بنیان کن بسر می برد ، کمک های هند را به علت کینه های موهوم نمی پذیرد!!

در حالی که پس از گذشت یک ماه از جاری شدن سیل، آب و سیلاب همچنان شهرهای پاکستان را در بر می گیرد، گروه های امداد رسانی به سیل زدگان پاکستان می گویند که تنها به بخش اندکی از آوارگان کمک می شود.

در همین رابطه آکسفام، سازمان کمک رسانی بریتانیایی، می گوید که در ایالت سند که بیشترین آسیب را دیده است، بیشتر به افرادی که در اردوگاه ها هستند، رسیدگی می شود، درحالی که تعداد زیادی از مردم بیرون از اردوگاه ها هستند.

آکسفام اعلام کرده است که در اردوگاه ها غذا و آب پخش می شود و کوپن هایی به مردم داده می شود که با آن می توانند از فروشگاه های محلی خرید کنند.

این در حالی است که به گفته یکی از خبرنگاران در پاکستان بیشتر اردوگاه ها پر شده اند و اغلب مردم ترجیح می دهند تا در کنار وسایل خود خارج از اردوگاه ها بمانند و از آن ها مراقبت کنند.

دو روز پیش، بر اثر سیل دیگری شهر سوجاوال، از شهرهای مهم ایالت سند و جاده اصلی ارتباطی آن به زیر آب رفت.

این جاده به شهر تاتا متصل می شد که مرکز اصلی تدارکاتی برای تلاش های کمک رسانی به سیل زدگان بود. ساکنان شهر تاتا که سیل آن را فراگرفته بود، در اعتراض به کمبود مواد کمکی، راه های عبور و مرور را مسدود کردند.

پس از طغیان رودخانه سند و جاری شدن سیلاب در این شهر تقریبا تمام سکنه آن ناچار به ترک خانه های خود شده اند.

این عده در حال حاضر بدون سرپناه هستند و مقامات می گویند تعمیر آب بندها دست کم سه روز طول خواهد کشید.

در ایالت سند پاکستان بیش از هفت میلیون نفر در اثر سیل بی خانمان شده اند.

مقامات این ایالت می گویند مقدار سیلابی که وارد رودخانه سند شده، چهل برابر ظرفیت عادی این رودخانه است.

پیش تر سازمان خیریه بریتانیایی آکسفام، گفته بود که چنانچه تلاش های بازسازی مناطق سیل زده پاکستان هر چه زودتر شروع نشود، این کشور با مشکلات زیادی در آینده مواجه خواهد شد.

در همین حال دولت هند این خبر را تایید کرده که چون پاکستان گفته است از کشوری که دشمن دیرینه اش محسوب می شود کمک مستقیم دریافت نخواهد کرد، دولت هند کمک های خود را از طریق سازمان ملل متحد به پاکستان خواهد فرستاد.

صندوق بین المللی پول می گوید سیل پاکستان، مقامات این کشور را با یک چالش بزرگ اقتصادی مواجه کرده است.

دولت پاکستان هزینه بازسازی مناطق سیل زده را حدود پانزده میلیارد دلار تخمین زده است.

واکنش دولت پاکستان به سیل اخیر و نحوه کمک رسانی با انتقادهایی همراه بوده است.

سازمان ملل هشدار داده که تعداد زیادی از حدود سه میلیون کودک سیل زده در پاکستان در معرض بیماری های خطرناک هستند.

بانک جهانی نیز تاثیر سیل اخیر در وضعیت اقتصادی پاکستان را فاجعه آمیز خوانده و گفته است این سیل سبب شده که معادل یک میلیارد دلار به محصولات کشاورزی این کشور خسارت وارد شود.

  حال به این پرسش مقدر پاسخ دهید:

  آیا توسعه انسانی از طریق فعالیت های فرهنگی زیربنای هرگونه توسعه نیست؟!

عمق فاجعه را در خبر زیر بخوانید:

 http://modara.blogfa.com/post-1688.aspx