«بایسته بخشش» و «شایسته بخشایش»
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 611)
«بایسته بخشش» و «شایسته بخشایش»
من بسیاری از «جفاهای جگرخراش»
و «خطاهای افراد فحّاش» را نسبت به خود
«دیدم» ،ولی «بخشیدم»؛
نه از آن جهت که آنان «بایسته بخشش» و «شایسته بخشایش» بودند،
بل که از آن جهت که خود «نیازمند آرامش» و «دلبند آسایش» بودم.
انسان با «بخشایش» به «آسایش» می رسد
و با «انتقامِ تناهی» به «اوهامِ واهی»!
آنان که «سینه»ای «بی کینه» دارند،
شب با آرامش سر بر «بالین سلامت» و «آرمین کرامت» می نهند
ولی آنان که «ستیز می ورزند» به «پشیز نمی ارزند»
و شبانگاهان سر بر «بالشِ بلاهت» و «چالشِ حماقت» می گذارند!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
تناهی :به نهایت رسیدن
واهی:سست،بی بنیان،کهنه و پوسیده
آرمین:آرامش
بلاهت: نادانی،کودنی،ضعف عقل
چالش:رفتار از روی کبر و غرور و نخوت،جنگ و جدال
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
