«یگانه» و «بیگانه»
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 628)
«یگانه» و «بیگانه»
من در «درختان تناور» و «گیاهان باور»،
«ریشه» را بسی «مهرپیشه» دیدم؛
زیرا با همه «توش و تلاش» برای «نوشِ معاش»
«یال های پوینده» و «چنگال های جوینده» خود را
«کنجکاوانه در خاک فرومی برد» و حریصانه آب و غذا را می مکد»
و آن را «عاشقانه» و «ایثارگرانه» به ساقه و برگ ها می بخشد.
برگ ها نیز «گرمی و نور» را از «هوای هور» می گیرند
و به «روال همیشه» به «رمالِ ریشه» منتقل می کنند.
در طبیعت همه «پدیده های هستی» و «آفریده های الستی»
بر سر پیمان الستی «نمی لرزند» و به یکدیگر «مهر می ورزند».
ما انسان ها چرا «یگانه» و با یکدیگر «بیگانه»ایم؟!
#شفیعی_مطهر
--------------------------
یال: بازو
توش: توشه،زاد،خوراک به قدر حاجت
معاش:وسیله زندگانی،آنچه از خوردنی و نوشیدنی که به وسیله آن زندگی کنند
نوشِ معاش:نوشیدن وسیله زنده ماندن
هور:خورشید،آفتاب،خور
رمال:جمع رمل،شن ها،ماسه ها،ریگ های نرم
یگانه: تنها
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
