سخن مطهر

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 653) 

 «گاه» یا «نگاه»؟! 

من چشم هایی را دیدم در «اسارت نهان» و «حقارت پنهان». 

زیرا بینایی دارند، نه «بینش» ؛ و نور دارند بدون «درخشش». 

بینایی انسان را از «سقوط در چاه» بازمی دارد

و بینش از «هبوط از جاه».

بینایی «انسان» را حفظ می کند 

و بینش «انسانیت» را. 

آن چه به «انسان،شعور» و به «انسانیت،نور» می بخشد،

نه «بینایی تیز»،که «بینش خردانگیز» است.

چیزی که به انسان ،ارزش می بخشد،

نه «گاه»،که «نگاه» است!

#شفیعی_مطهر

--------------------------- 

هبوط: فرودآمدن

جاه: قدر و شرف،فرّ و شکوه،شان و جلال،مقام،منزلت،جایگاه

گاه: تخت پادشاهی،جا،مکان