سخن مطهر

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 754) 

«آزادگانِ اسیر» و «آقازادگانِ امیر»!

من «کلاغ هایی تیره» و «زاغ هایی خیره» را دیدم 

که در «باغی پژمُرده» و «بوستانی افسُرده»

از برابر «قفس عُقابان تیزپرواز» و «محبسِ شاهین های پاکباز»، 

با «تبختُر،ناز» و با «تفرعُن، پرواز» می کنند .

در بوستانی که «عقابان در زندان» و «کلاغان در جَوَلان» باشند،

آن بوستان نه هرگز «روی بهار» را می بیند

و نه «بوی لاله زار» را احساس می کند.

در آن جا نه از «تبسّمِ گل»خبری هست و نه از «ترنُّمِ بلبل» !

آن چه می شنویم «هوارِ زاغ» است و «قارقارِ کلاغ» !

 به جای وزش حیات بخشِ «نسیم بهار» و «شمیم کوهسار»،

«سَموم خزان» و «هجوم حرمان» ،

«طراوتِ برگ» را به سوی «اسارتِ مرگ» می راند.

در این جا «آزادگان،اسیر»اند و «آقازادگان،امیر»!

#شفیعی_مطهر

 -------------------------------------

تیره: سیه فام،به رنگ زغال یا خاکستر

خیره: گستاخ،بی پروا،سرکش،لجباز،بی شرم

تَبَختُر: با خودنمایی راه رفتن،تکبُّر و خودنمایی

تفَرعُن: خودخواهی و تکبُّر،گردنکشی،جور و ستم کردن

جَوَلان: گردیدن،دورزدن،تاخت و تاز در میدان

ترنُّم: آوازخواندن،زمزمه کردن به آواز خوش

 هوار: صدای فروریختن سقف یا بنا

سَموم: باد زهرآگین و خفقان آور

حِرمان: بازداشتن،بی بهره ماندن،نومیدی