«فرصت» و «فراست»
دوشنبه, ۱۵ آبان ۱۳۹۶، ۰۶:۵۸ ق.ظ
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 757)
«فرصت» و «فراست»
فرصت ها چون «انبوه ابر می گذرند» و «اندوه ستبر به جای می گذارند».
«اشخاص شجاع، فرصت آفرین» اند و «افراد طمّاع، فرصت طلب» .
فرصت نه «گُلی برای چیدن»،که «پُلی برای آفریدن» است.
فرصت «دیر می آید»،ولی «دور نمی پاید».
باید آن را «غنیمت شمُرد» و از آن«غرامت بُرد».
«فرصت» را با «فراست» «باید ربود»
و «گره دُرُشتِ سیاست» را با «سرانگُشتِ کیاست» «باید گشود».
فرصت،نه «جایی جاودان»،که «جویی روان» است؛
نه «آبِ رَفته» باز می گردد و نه «آفتابِ تَفته»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
ستبر :بزرگ،گنده،فربه،غلیظ،سفت و سخت،کلفت،ضخیم
دور: دیر، زمان و مکان زیاد
غنیمت: آنچه بی رنج زحمت به دست آید،سودبردن،فایده بردن از فرصت
غرامت: تاوان،آنچه اداکردن آن لازم باشد
فراست:دریافتن و ادراک باطن چیزی،هوشیاری،زیرکی
کیاست:زیرکی،هوشیاری
تفته: تافته،تابیده،گداخته
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
https://t.me/amotahar