«انسان بهروز» و «جامعه تیره روز» !
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 776)
«انسان بهروز» و «جامعه تیره روز» !
نسل بشر آن گاه «مُصاب» و کاملا «کامیاب» است،
که در همه «خاک» و در هیچ «مَغاک»،
حتی یک «دردمندِ ناکام» و «شهروندِ بی شام»
«پای بر زمین» و «سر بر بالین» نگذارد.
«سختی شر» و «خوشبختی بشر»،
چون «آسمانِ بلند» بر فرازِ سرِ «انسانِ فَرَهمَند» است.
آسمان چه «تیره و تار» باشد و چه «پرنور و نار» ،
چه «شامِ سیاه» باشد و چه «بامِ پگاه»،
همه جامعه ناگزیرند هم «تیرگی را تحمُّل» کنند
و هم از «روشنی تجمُّل» گیرند .
هر «فرد انسانی» و «شهروند جهانی»
برای «تسکین سختی» و «تامین خوشبختی»
باید به «کاستن از آلام انسانی» و «آراستن مرام جهانی» بیندیشد.
در یک «جامعه تیره روز» نمی توان «انسان بهروز» یافت.
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
شر: بدی،فساد
مُصاب: راست و درست،به هدف رسیده
مَغاک: گودال،جای گود
فَرَهمَند: باشکوه،دانا و هوشمند،با شان و شوکت
بام: سپیده دم،صبح زود،نزدیک طلوع آفتاب
تجمُّل: زینت یافتن،آراسته شدن،خودآرایی
آلام: جمع«اَلَم»،دردها،رنج ها
مرام: مقصود،آرمان،هدف
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
