«رایتِ ریا» در «ولایتِ ولا»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 787)
«رایتِ ریا» در «ولایتِ ولا»
من خدا را در «زمان، قریب ترین» و در «زمین غریب ترین» دیدم.
همه «از خدا می گوییم» ؛اما «راه خود را می پوییم».
وقتی «رایتِ ریا» در این «ولایتِ ولا» در اهتزاز است،
همه «واژه ها وارونه» می شود و «ویژه ها واژگونه»!
«شرافت» را «آفت» می نامند و «فضیلت» را «رذیلت»!
«فرهنگ» را «ننگ» می دانند و «بی فرهنگی» را «زرنگی» !
«صداقت» را «حماقت» می پندارند و «نمایه رسالت» را «مایه خجالت»!
در این جا حرف های «گفتنی»،«نهفتنی» می شود
و آبروهای «اندوختنی»،«فروختنی»!
«شیفتگان خدمت،مغضوب»اند و «فریفتگان قدرت،مطلوب»!
بیاییم با «گسترش آگاهی» در این «واحه واهی»،
گردش این «گردونه گردان» و «وارونه دوران» را
از «محورِ وابستگی» به «مدار شایستگی» برگردانیم.
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
رایت: پرچم، بیرق،عَلَم
ولایت: شهرستان، قسمتی از کشور
ولا :خویشی، قرابت،ملک ،پادشاهی
اهتزار: جنبیدن و تکان خوردن چون پرچم و شاخه درخت،شادمانی،جنبش
ویژه: برگزیده، خاص، خاصه
واحه: آبادی، کوچک در صحرا،شهر
واهی: سست، بی بنیان، کهنه و پوسیده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
