«زاده» و «آزاده»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 791)
«زاده» و «آزاده»
بزرگی انسان های بزرگ آن گاه «عِیان» و «نمایان» می شود
که در «کنارِ مردُم »قرار گیرند،نه «سوار بر توهُّم»!
آنان که خود را «تافته ای جدابافته» و «یافته ای فراشتافته» می دانند،
نه «امیرِ مردم»،که «اسیرِ توهُّم» اند!
کسانی می توانند در دل مردم «جای گیرند» و «ماوای گُزینند»،
که نه در «تاراجِ گنج ها»،که در «علاجِ رنج ها» در کنار مردم
و در «دردها،شریک» باشند و در «گزندها،نزدیک» .
مردم را در «سختی ها یاری» کنند و در «شوربختی ها،همیاری»!
با مردم «گرم بجوشند» و به آنان «فخر نفروشند»!
خود را «خَدوم» بدانند و مردم را «مخدوم» !
هر «زاده»،«آزاده» است،
مگر این که خود «تن به بردگی» دهد و «سر به سرسپردگی»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
زاده: زاییده شده،متولدشده،فرزند
تافته: نوعی پارچه ابریشمی
ماوای: جایگاه پناهگاه
خدوم: خدمتگزار،نوکر
مخدوم: سَروَر،آقا،کسی که نوکر دارد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
