«نیروی رویش» و «تکاپوی پویش»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 929)
«نیروی رویش» و «تکاپوی پویش»
بیاییم چون «جذرِ پویَنده» و «بذرِ رویَنده» باشیم،
که اگر ما را به جای «سریرِ افلاک»،به «زیرِ خاک» هم دفن کنند،
«دوباره بروییم» و «هماره ره بپوییم».
«نیروی رویش» و «تکاپوی پویش»،
باید در «ژرفای نهاد» و «زوایای استعداد» هر انسان باشد.
میرایی انسان، «روندی نهانی» و «فرایندی پنهانی» است ،
که نه از «بیرونِ جهان»،که از «درونِ جان» آغاز می شود.
کسی «هماره پگاهِ پایایی را می شاید»،
که «همواره راهِ پویایی را بپیماید».
اگر عاقلانه به سوی «ارزندگی نشتابیم»،
عارفانه «جاودانگی را درنمی یابیم».
در غیر این صورت در این «خزانِ بیهودگی» و «زمستانِ آلودگی»،
«چون برگ می پوسیم» و «لبِ مرگ را می بوسیم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------
جذر: بیخ، ریشه، اصل
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
