سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 938)

انسانِ «کریم» و «عظیم»

هر انسانِ «زاده»،«آزاده» است،

بنابراین ممکن است از «آزار»،«آزُرده» نشود،

ولی حق  دارد که از «افسار»،«افسُرده»شود.

زیرا «افسار بر ذلّت» می افزاید و «آزار بر ظرفیّت». 

هر انسان «در ذات، کرامت» دارد و «در صفات، شخصیّت».

باید «کرامتش را پاس داشت» و «شخصیّتش را سپاس گزاشت».

  «گزینشِ انسان» در «آفرینشِ یزدان»،«کریم» است و «عظیم». 

هر «انسانِ حقیر» در درگاهِ «یزدانِ قدیر»،عزّت و کرامت دارد،

مگر انسانی که خود «سر به اسارت» دهد و «تن به حقارت».

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

افسار:تسمه و ریسمانی که به سر و گردن اسب و الاغ می بندند

 قدیر: قادر، توانا،یکی از نام های باری تعالی