سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 952)

«جذرِ امید» یا «بذرِ تردید»؟! 

در بازارِ «شهر سرب و سراب» و در این دورانِ «قهر آب و آفتاب»،

به جای «تربیت و تهذیب»،«فقر و فرق و فریب»،

«رایج ترین سکّه» و «رفیع ترین سبیکه» است.

در یک قرارداد «خودسرشته» و «نانوشته» ،

همه برای اسارت یکدیگر «یوغ می جویند» و به همدیگر «دروغ می گویند».

اینان به قدری «بدخواه» و دُژآگاه» اند،

که از سرِ کلاه داران «کلاه برمی دارند» و بر سرِ «بی کلاهان می گذارند»!!

  این «خوی پلید» و «هیاهوی شدید»،

در دل ها به جای «جذرِ امید»،«بذرِ تردید» کاشته است.

همه در آتشی «می سوزند»،که خود «می افروزند».

آن که «غم را برمی گزیند» و «جهنّم را می آفریند»،

نه «خدای رحمان»،که «انسانِ نامهربان» است. 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

جذر: بیخ، ریشه،اصل

فرق: تفاوت،جدایی،تبعیض

سبیکه: نقره گداخته،تکه سیم یا زر،شمش طلا یا نقره

یوغ: چوبی که هنگان شخم زدن زمین روی گردن جفت گاو می گذارند و گاوآهن را به آن می بندند

دُژآگاه: بداندیش،بددل،بدخو،تندخو،نادان و بی تربیت