«شخصِ ذلیل» یا «شخصیّتِ جلیل»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 967)
«شخصِ ذلیل» یا «شخصیّتِ جلیل»؟!
من نه در «قصّه تام و جری»، که در «عرصه رزم آوری»،
نه «چموشی شریر»،که «موشی حقیر» را دیدم
که «پنجه» را «رنجه» کرد
و بر چهره گربه ای «مُهاجم» و «مزاحم» کشید.
بنابراین دریافتم که گاه «عرصه چون تنگ» شود، «موش نیز پلنگ» می گردد.
اسطوره اعتماد به نفس چون در سیمای «وجودی اسیر»
و «موجودی حقیر» تبلور یابد ،
او می تواند از «روی شجاعت» یا «بوی مناعت»
در برابر «اهورایی هژیر» یا «هیولایی کبیر»
«به پاخیزد» و با او «بستیزد»!
«سوره اعتقاد» و «اُسطوره اعتماد»،
چنان «با اَفرَند» و «نیرومند» هستند،
که می توانند از «شخصی ذلیل»،«شخصیّتی جلیل» بسازند!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
جلیل: بزرگ،بزرگوار،محترم،کلانسال
چموش: سرکش،اسب یا استر شوخ و لگدزن
شریر: بد، بدکار،شرّ
اُسطوره: افسانه ،قصه،حکایت،سخن حماسی
مناعت: محکم و استواربودن،پایداری و استقامت داشتن،بلندنظر و عالی طبع بودن
اَفرَند: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی،برق شمشیر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
