«زُلالِ آب» و «ضَلالِ سراب»
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 983)
«زُلالِ آب» و «ضَلالِ سراب»
من چه در «کناره های دریا» و چه در «کرانه های صحرا»
با «تَلواسه های گرم» بر روی «ماسه های نرم» جای پاهایی را دیدم .
احساس کردم این اثر را «نسیمی وزان» یا «موجی خروشان»
می تواند بزودی «بفرساید» و از عرصه هستی «بزُداید».
انسان می تواند چه «ساختاری برگزیند» و چه «آثاری بیافریند»
و از خود به «روزگار سپارد» و به «یادگار گذارد»،
که از «باد و باران» و از «بیدادِ روزگاران»،
نه «نصیبی» بیند و نه «آسیبی»؟!
از انسان ها تنها آثاری «ماندگار» و «پایدار» می ماند،
که برای دیگر انسان ها «مفید» و «قابل بازتولید» باشد.
اثرِ خیرآفرین چون «چشمه ای جوشان» است و «آبشاری خروشان»،
که می تواند تا ابد به «ضَلالِ سراب»،«زُلالِ آب» بخشد
و به «شب هایِ تارِ کوراب»،«انوارِ آفتاب» را!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------------
ضلال: گم شدن گمراهی
تلواسه: اندوه،اضطراب،بی تابی،بی قراری
وزان: وزنده،در حال وزیدن
کوراب: سراب شوره زار
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
