«یار» یا «اغیار»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 989)
«یار» یا «اغیار»؟!
بهترین راه نومید کردن «اهریمن» و انتقام از «دشمن»،
«پوشیدن نگاه» است و «بخشیدن گناه».
همیشه هر «خشونت نخستین»،«رعونت پسین» در پی دارد.
بهترین راه «گسستن رشته خشونت» و «شکستن سرشته رعونت»،
«پیرایشِ زه» است و «بخششِ بزه».
«کینه،جنگ» می آفریند و «سکینه،فرهنگ»!
«انتقام بر آلام» می افزاید و «احترام بر قوام».
«احترام»،کینه توز را «رام» می کند
و «دُشنام»،دوست را «ناآرام»!
بیاییم بر «نرمی زبان» و «گرمی بیان» بیفزاییم،
تا از «اغیار»،«یار» بسازیم
و از «بیعار»،«عار»!
#شفیعی_مطهر
------------------------
سرشتن: آغشتن،خمیرکردن،خلق کردن
رعونت : احمق شدن،کم عقلی،یاوه سرایی
زه: چلّه کمان(انتقام)
بزه: گناه ،خطا، جرم
سکینه: وقار،طمانینه،مهابت،آرامش،آهستگی
قَوام: عدل،اعتدال،راستی،استواری و پایداری
اغیار: بیگانگان،دیگران،جمع غیر
بیعار: کسی که از هیچ عیبی ننگ نداشته باشد،بی شرم،بی حیا
عار: شرم داشتن،ننگ داشتن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
