«گفتن» یا «شنُفتن»؟!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 990)
«گفتن» یا «شنُفتن»؟!
برای انسانِ «خردمند» و «ورجاوند»
بهتر این است که با «دهانِ بسته» و «زبانِ خسته»
«گوشه عزلت گزیند» و در«پوشه مشقّت نشیند»
و در نظر همگان نه «موفّق»،که «احمق» به نظر برسد.
تا این که «دهان بگشاید» و «زبان بفرساید»
و همه بفهمند که «بحق»، «احمق»است!
در تعامل با دیگران آن چه «دلیل می خواهد» و از «تحلیل می کاهد»،
«گفتن» است،نه «شنُفتن».
«استمداد از شنُفتن» بر «استعدادِ شکُفتن» می افزاید.
ولی آن گاه که «حق را پایمال» و «مُحِق را روانه سیاهچال» می کنند،
در آن جا «حق را نگُفتن» و «حقیقت را نهُفتن»،
«گناهی سنگین» است و «اشتباهی ننگین»!
آن جا باید «داد» را «اِمداد»
و بر سرِ «بیداد»،«فریاد» کرد!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
ورجاوند: بلندپایه، ارجمند، برازنده
پوشه: پرده،هر چیزی که چیزی را بپوشاند،لفافه
استمداد: مددخواستن،یاری جستن،کمک خواستن
مُحِق: حق دار،صاحب حق
اِمداد: مددکردن،یاری دادن،کمک کردن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
