«پاک زیستن» و «باادراک نگریستن»!
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 992)
«پاک زیستن» و «باادراک نگریستن»!
من شهری را دیدم که همه مردم آن «می لنگند» و با یکدیگر «می جنگند».
اینان کسی را که«راست راه می پوید» و «بی کم و کاست سخن می گوید»،
«نژندِ بیمار» و «نیازمندِ تیمار» می پندارند.
در اینجا بیماری را «هنجار» و سلامت را «نابهنجار» می دانند.
در نتیجه هر «زشتی را زیبا» و هر «پلشتی را فریبا» می نامند
و این «شعارِ هنجار» را «با افتخار جار» می زنند!
در این جا بنا بر یک قراداد «نهشته» و «نانوشته»،
همه انگار «یوغ می جویند» و به همدیگر «دروغ می گویند».
راستی نه «مهادِ آزادگی»،که «نمادِ سادگی» است.
چه سخت است در اینجا «پاک زیستن» و «باادراک نگریستن»!
...و ارزش انسانیّت انسان چون «شمع،سوختن» است و در «جمع،افروختن»!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------
نژند: اندوهگین، افسرده، پژمرده،سرگشته، خشمگین
تیمار: پرستاری و نوازش و مراقبت،غمخواری،دلسوزی
هنجار: راه ، طریق، راه و روش، راه راست، جاده، طرز و قاعده
پلشتی: پلیدی، آلودگی، چرکینی
جار: بانگ، فریاد، داد
هشتن: گذاشتن، فروگذاشتن، رهاکردن،(نهشته: فروگذاشته،نادیده انگاشته)
یوغ: چوبی که هنگام شخم زدن زمین روی گردن جفت گاو می گذارند و گاوآهن رت به آن می بندند
مهاد: بساط، بستر،مهد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
