سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1052)

«آوارها» و «هُشدارها»

من «باغبانانی بیدار» و «دهقانانی فداکار» را دیدم 

که در شبِ تاریکِ «جور و جهل و جمود»،همه «وجود» را به آتش کشیدند،

تا «موانعِ راه» و «فجایعِ جانکاه» را 

به «سرنشینانِ قطار» و «فرنشینانِ کارگزار» بنمایانند؛ 

اما «لکوموتیورانانِ مغرور» و «خودکامگانِ بی شعور»، 

نه «آوارها را دیدند» و نه «هُشدارها را شنیدند».

«ناگزیر» پس از این همه «تحذیر»،

این «تاجوَرانِ حاکِم» و «راهبرانِ متوهِّم»، 

«سرانجام» در میان دنیایی از «اوهام»،

«قطارِ ناس» و «توده فَرناس» را 

با خود بدون یک «ذرّه بهبودی» به سوی «درّه نابودی» رهسپار ساختند!

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------------

آوار: گرد و خاک،غبار،دیوار یا سقف خانه که خراب شود و فروریزد

جمود: بسته شدن،یخ بستن آّب،خشکی و افسردگی

فرنشین: رئیس،حاکم،مدیر

تحذیر: ترساندن،پرهیزدادن،برحذرساختن

متوهِّم: کسی که دچار وهم و خیال شده باشد،خیال کننده،گمان برنده

فَرناس: غافل،نادان،خواب آلود