سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1053)

«مغزِ فکور» و «قلبِ پُرشور»!

من عشق را چون «ساعتی شنی» و «بداعتی باطنی» دیدم ،

که هر لحظه هرچه در «مغزِ فکور» است به درون «قلبِ پُرشور» می ریزد.

 درخت عشق،در «زمین شور» ریشه می کند،نه در «زمینه شعور».

پرنده عشق،«بالی بلند»دارد با «وبالی نژند» .

پرنده با «بال به پرواز» درمی آید و با «وبال به سوز و گداز»!

عشق هم به «شور» نیاز دارد و هم به «شعور».

با آن «می بیند» و با این «برمی گزیند».

از آن «سور و سرور» می گیرد و از این، «نور و شعور»! 

 «چیرگی احساس» به «خیرگی وسواس» می انجامد،

ولی برای «شناخت هر نیک و بد» به «عقل و خرد» نیاز داریم.

«بنابراین» در هر «حین»،

باید خرد را «پاس داریم» و خردورزان را «سپاس گزاریم»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

بداعت: نوبودن،نوآوری

شور: هیجان و آشفتگی،احساس

وبال: سختی، عذاب ،سوء عاقبت

سور: بزم،جشن،مهمانی

سرور: شادی،شادمانی،شادشدن

 وسواس: اندیشه بد که در دل گذرد، اندیشه شیطانی،دودلی

حین: وقت،مدت،روزگار