سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1063)

«بهشتِ رفاه» یا «جهنّمِ جانکاه»؟!

  هر انسان، «شیفته بهشت» است و «فریفته سرنوشت» ؛ 

اما هیچ کس نمی خواهد «بمیرد» و «مرگ را بپذیرد»؛ 

در حالی که بر این «گمان» و «مظان» است ،

که برای رفتن به بهشت نخست باید «مُرد» و «جان سپُرد»!

تا پس از «خیز» در «روز رستاخیز»،

«نیک اندیشان را به جنانِ خُرّم» و «بدکیشان را به میانِ جهنّم»ببرند.

آنان که در این «کانونِ هستی»،«قانونِ اَلَستی» را می شناسند،

بر این باورند که «انسان» در همین «جهان»،

می تواند خود با «رفتار» و «گفتار»،

هم «باغ رضوان» بسازد و هم «جهنّمِ سوزان»!

هم اکنون نیز اگر «نیک بنگریم» و «باریک بنگاریم»،

 جهانِ امروز نیز پر از «بهشت های رفاه» است و «جهنّم های جانکاه»، 

که هر دو به دست «آزمندانِ هَرز» یا «ورجاوندانِ خِرَدوَرز» ساخته شده است.

بیاییم با «رفتارِ بهینه» و «گفتارِ بی کینه»،

از این «دنیای خاک و خشتی»،«سرای پاک و بهشتی» بسازیم.

#شفیعی_مطهر

 --------------------------------------

فریفته: شیفته،فریب خورده

مظان: جاهای گمان بردن،(جمع مظنّه)

سرنوشت: آن چه از روز ازل برای انسان مقدر شده است

جنان:  بهشت ها،(جمع جنّت)

رضوان: خوشنودی،بهشت

باریک: نازک،دقیق

 هرز: هرزه، بیهوده ،یاوه، بیکاره ،ولگرد