«شیوایی دهان» و «گویایی زبان» /1089
دوشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۷، ۰۵:۴۸ ق.ظ
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1089)
«شیوایی دهان» و «گویایی زبان»
از «فضای ذِهن» تا «تنگنای دَهَن»،
یک «نُقطه نمادین» و یک «نُکته بنیادین» فاصله هست.
بنابراین تا «ذهن، شکوفا» نشود،نباید «دهن ،گویا» گردد.
«سخنِ جاودانه» از «دهنِ بی پشتوانه» برنمی آید.
سخن، «رایحه ای روح انگیز» و «عطری دلاویز» است،
که از «گلزارِ تفکُّر» در «بهارِ تدبُّر» می تراوَد
و در «غربالِ ذهنِ شکوفا بیخته» و از «استدلالِ دهنِ گویا برانگیخته»می شود.
بیاییم هر سخن را نخست در «ترازوی خرد»و در این «آژوی مُخلَّد» بسنجیم
و سپس «شیوایی دهان» و «گویایی زبان» را با آن بیاراییم.
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
بیختن: غربال کردن،سنجیدن
آژو: همّت و غیرت،کوشش،(واژه اوستایی)
مُخلَّد: جاویدان،پاینده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
