«جوهرِ دین» و «گوهرِ آیین»1152
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1152)
«جوهرِ دین» و «گوهرِ آیین»
من «جوهرِ دین» و «گوهرِ آیین» را دیدم
که در زیر «کوهی از گفتار» و «انبوهی از نوشتار» مدفون شده است.
گویی دین نه «سخنی ناب» ،که «بهمنی چون شهاب»است،
که از «قٌُللِ قرون» به سوی «گُسلِ هامون»سرازیر شده
و در «درازای زمان» و «پهنای زمین»،
در هر «عصر» و در هر «قصر»،
«پیامی از آن زدوده» و «اوهامی بر آن افزوده» اند!
«نشانۀ دینداری» و «پشتوانۀ پرهیزگاری»،
نه «پینۀ پیشانی»،که «گنجینۀ انسانی» است.
دینمِدار در «گفتار،راستین» است و در «کردار،امین*»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
* - اشاره به سخن امام جعفر صادق(ع):
«لَا تَنْظُرُوا إِلَى طُولِ رُکُوعِ الرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ فَإِنَّ ذَلِکَ شَیْءٌ اعْتَادَهُ وَلکِنِ انظُروا إِلى صِدقِ حَدیثِه وَأَداءِ امانَته» (اصول کافی جلد دوم )
«به
رکوع و سجده های طولانی افراد نگاه نکنید، زیرا ممکن است به آن عادت کرده
باشند و برای او یک امر عادی شده باشد، و اگر آن را ترک کنند وحشت کنند،
بلکه راستگویی و امانتداری او را بنگر.»
جوهر: اصل و خلاصه هر چیز،آن چه قائم به ذات باشد
بهمن: توده برف که از قله کوهناگهان سرازیر می شود و هر چه در راهش باشد،ویران می کند...
شهاب: شعله آتش،ستاره،ستاره روشن
گسل: شکست در بخشی از پوستة جامد زمین که باعث جابه جایی چینه ها می شود
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
