«سوزِ جان» و «فروزِ جهان»/1187
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1187)
«سوزِ جان» و «فروزِ جهان»
من «شمعی» را در «جمعی» دیدم،
که همه را «آهسته می نگریست» و «پیوسته می گریست».
او با «ادامۀ گریستن»،«استدامۀ زیستن» را به خطر می انداخت.
امّا او «سوختن» و «افروختن» را
«آگاهانه دیده» و «آزادانه برگزیده» است.
او «سوختن را می داند»،ولی «خودفروختن را نمی تواند»!
او «بهبودی نیکی» را در «نابودی تاریکی» می بیند،
بنابراین با «سوزِ جان»،«فروزِ جهان» را نشانه گرفته است.
بیاییم با «طَلعت نورِ قلم»،«ظُلمتِ شبِ ستم» را درهم کوبیم
و بکوشیم تا «انسانی برتر» و «جهانی بهتر»بیافرینیم!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------------------
فروز: فروغ ،روشنی، روشنایی
استدامه: دوام چیزی را خواستن،همیشه بودن،همیشه داشتن،همیشگی
طلعت:رویت،دیدا،روی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
