«تیر و تفنگ» یا «مردمِ بافرهنگ»؟/1231
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1231)
«تیر و تفنگ» یا «مردمِ بافرهنگ»؟
هر «شهریار» که در «شهر،یار» ندارد،
باید «بساطِ انبساط را برچیند» و «صراطِ انحطاط را برگزیند».
شهریاری که به جای داشتنِ«پایگاهِ مردُمی» به «راهِ تهاجُمی» می اندیشد،
«چاره ای جز زوال» یا «گُزاره ای جز سیاه چال» ندارد.
شهریار چون «کشتیِ کاووس» است و مردم ،«اُقیانوس».
امواج هم می توانند کشتی را به «ساحلِ نجات» و «منزلِ ثَبات» برسانند
و هم به «قضای قاموس» و «ژرفای اقیانوس» بسپارند !
بنابراین هیچ «بانی» و «پشتیبانی» بهتر از مردم برای حاکم نیست.
نیز شهریار چون «ماهی» و مردم «دریای نامتناهی» اند.
ماهی بدون آب نه «لحظه ای می پاید» و نه «لمحه ای می آساید»!
بنابراین آن چه «ملیکۀ شهریار» را بر «اریکۀ اقتدار» نگه می دارد،
نه «تیر و تفنگ»،که «مردمِ بافرهنگ» اند!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
انحطاط: پست شدن، به پستی گراییدن،فرودآمدن
صراط: راه،طریق
سیاه چال:جای گود و تنگ و تاریک،زندان تیره و تاریک در زیرزمین
کاووس: شعله و شرر، تندی ،پاک و لطیف ونظیف ،اصیل و نجیب و مستولی
لمحه: یک بار نگریستن، با شتاب به چیزی نظرکردن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
