«آفتِ بردگی» و «شرافتِ آزادگی»! /1245
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1245)
«آفتِ بردگی» و «شرافتِ آزادگی»!
برخی آدم ها «کبریتِ سوخته» اند و بعضی، «عفریتِ خودفروخته»!
آنان خود را «می سوزند» تا راه تاریک رهروان را «برافروزند»،
ولی اینان «خامۀ شرف را می فروشند»،تا «جامۀ اشراف را بپوشند»!
بیاییم «شرافتِ آزادگی» را به «آفتِ بردگی» نفروشیم!
اگر عمری ناگزیر با «سوختن می سازیم» در عوض به «افروختن می نازیم»!
عمری «سوختن» به لحظه ای «افروختن» می ارزد!
زیرا با «سوختن می درخشیم» و با «افروختن همه را نور می بخشیم»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
عفریت: خبیث،موجود زشت و بد و سهمناک،دیو،غول
خامه: قلم،قلم نی،نی یا هر چیز که با آن بنویسند
اشراف: اعیان، اغنیا، بزرگان، بزرگزادگان، بلندپایگان، نجبا ،توانگران
افروختن:روشن کردن،درخشان شدن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
