«شادیِ فَرناسی» یا «بی سوادیِ سیاسی»؟!1305
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1305)
«شادیِ فَرناسی» یا «بی سوادیِ سیاسی»؟!
در هر «وادی» بدترین نوعِ «بی سوادی»،
نه تنها «شادیِ فَرناسی»،که «بی سوادیِ سیاسی» است.
بی سوادِ سیاسی بدتر از «جمادِ بکری»،دُچارِ «انجمادِ فکری» است.
نگرشِ او به «رویدادهایِ اجتماعی» و «بیدادهایِ انتزاعی»،
نه از روی «فهم و آگاهی»،که از روی «وهمِ واهی» است.
او از «دقایق،بی خبر» و نسبت به حقایق «کور و کر»است.
او نه علاقه ای به «تَرکِ تحجُّر» دارد و نه به «دَرکِ تفکُّر».
از جهالتِ خود نه تنها«نمی نالد»،بل که بدان «می بالد».
از «کیاست،زار» است و از «سیاست،بیزار».
بیچاره نمی داند که «آرزوی سیاست گریزی» نتیجۀ «خوی کیاست ستیزی» است.
اگر شهریاران به «فساد می گرایند» و «بابِ بیداد می گشایند»،
ناشی از «قصورِ سیاسی» و عدمِ «شعورِ سَیّاسی» مردم است.
کسانی به «سوءِ فهم می رسند»،که به «سوی وهم می روند»!
در نظامی که سهمِ شهروندان «رنج» است و سهم شهریاران ،«گنج»،
مقصّر نه تنها «شهریارانِ زورگو»،که «شهروندانِ بله قربان گو» هستند!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
فَرناس: غافل ، نادان ،خواب آلود
جماد بکری : هر موجود بی جان و بی حرکت و دست نخورده
انجماد: یخ بستن ، جامد گردیدن،تحجُّر
کیاست: زیرکی ، تیزهوشی، دانایی ، فراست
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
