«روندِ تفکُّر» و «کمندِ تحجُّر»1326
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1326)
«روندِ تفکُّر» و «کمندِ تحجُّر»
من سرزمینی را دیدم «آباد» و پر از «استعداد».
در این «بوم و بر» و بر «بام هر باور»،
«آبادی ها ،پویا»بود و «آزادی ها،پایا».
در هر «مکان ،کان» بود و در هر «کوه ،شکوه»؛
امّا «شهریارانِ ناشی» با «نهایتِ کلّاشی»،
در هر «زمین،مین» کاشتند و در هر «کمین،کین»!
از «نعمت»ها،«نقمت» ساختند و از «فضیلت»ها،«رذیلت»!
دین را «ابزار»کردند و دینمَداران را،«زار».
«عدالت،آلت» شد و «شرافت،آفت».
« شهامت، شرار دل ها»شد و «شجاعت، شوری در سرها ».
« شرار » را با « شرارت » خاموش کردند و « شور »را با « شر»!
« شهامت » را « شناعت » نامیدند و « شجاعت » را « جسارت » .
آینده سازان را «راندند و کوچ»کردند و بعضی «ماندند و پوچ» شدند.
به تدریج انسان ها از «درون،دون»شدند و از «بُرون،زبون»!
در نتیجه برای این جامعه راهی جز «تلاشی» و «فروپاشی»نماند.
همیشه هرزه گیاهِ «بیداد» و «استبداد»
در جوامعی «می رویَد» و راهِ رُشد را «می پوید»،
که در آن «دهان ها را بسته اند» و «قلم ها را شکسته اند».
توسعه نایافتگی از «داد،بیداد» می سازد و از «وداد،استبداد».
بیاییم «روندِ تفکُّر» را از «کمندِ تحجُّر» «برهانیم»،
و میهن را از «تنگنای کاد» بر «بلندای چکاد» «برسانیم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------------
کلّاشی : مفتخوری
نِقمت: عقوبت،عذاب
تلاشی: از هم پاشیده شدن
کاد:رنجور، محنت کشیده و سختی دیده در طلب چیزی، مشقت و رنج
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
