«رؤیت آب» یا «رؤیای سراب»؟!فرگرد 1343
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1343)
«رؤیت آب» یا «رؤیای سراب»؟!
ز برگِ عشق و گلبرگِ شقایق
بباید ساخت یک گلگونه قایق
ز شهرِ هیچ و پوچِ مُلکِ هستی
توانی رفت تا شهرِ حقایق
در هر «پگاه» هر چیز نو می شود، جز «نگاه».
پس بایدمان هر «پگاهِ نو» را با «نگاهِ نو» بیاغازیم.
بکوشیم تا طراوت را در «نگاهِ نگارین» ببینیم، نه در «پگاهِ بهارین»،
هر پگاه، «دستانِ نرمِ نسیمِ بهار»، «برگ های سبزِ سپیدار» را ورق می زند.
«رستاخیزِ هر برگ»، «ستیز با مرگ» است.
بعضی «چشمِ فریبا» دارند وبرخی «نگاهِ زیبا».
اگر «ریشه های نهالِ انسان» از «اندیشه های زلالِ وجدان» بنوشند،
«شاخسارانِ سرسبزِ این نهال» می تواند با «میوه های سرخِ کمال»
بشریت را از «مِهادِ بیگاری» به «چکادِ رستگاری» برساند.
این «تصوّری» نیست که به «تصویر» کشید ه ام،
بل بر این باورم که «سعادتِ بشر» مُبتنی بر «مساعدتِ خیر و شر» است .
این باور «رؤیتِ آب» است ،نه «رؤیای سراب».
آنان که از «آفتابِ حقیقت» و «مهتابِ واقعیّت» روی «بر می تابند»،
ناگزیر جز «سایۀ خویش» و «سازمایۀ تشویش» را «نمی یابند».
پس بیاییم با «آفتاب بتابیم» و بیش از این «احتجاب را برنتابیم».
#شفیعی_مطهر
---------------------------
مِهاد: بساط،بستر،گهواره،زمین پست،مهد
چکاد: قلۀ کوه،سر کوه ،پیشانی،میان سر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
