پویایی و پایایی
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(269)
پویایی و پایایی
من موفقیت را « پگاهی آژمان » و « راهی بی پایان » دیدم.
در این مسیر، اصل فقط « رفتن است »، نه « رسیدن ».
انسان ،نه « میوه ای کال » است،که با رسیدن از درخت بیفتد،
بلکه « پوینده راه کمال » و « جوینده وصال » است ؛
در « راهی بی پایان » و در « دریایی بی کران »!
در پویش راه « موفقیت و آرزو »،« تلاش و تکاپو » ،
نه « فصلی گذرا » که « اصلی مانا » است!
« تلاش و کوشش » و « رشد و رویش »
فرایندی است « مبتنی بر شعور» که « از گهواره تا گور » باید آن را پی گرفت.
در « پویش این راه » و « رویش این گیاه »،
« آنی درنگ » به « زیانی آذرنگ » می انجامد.
در پویش مسیر موفقیت،انسان ها چونان « موجی پویا » و « فوجی پایا » هستند،
که « پایایی » آنان در « پویایی » است
و « میرایی » آنان در « ایستایی »!!
...و اقبال لاهوری این « حکمت ستوده » را چه « زیبا سروده »:
ما زنده از آنیم که آرام نداریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
آژمان : بی زمان،ابدی
آذرنگ : روشن
فوج : جماعت،گروه،دسته
پایا : پایدار،پاینده،جاوید،ثابت
میرایی: مرگ