از « کوه گفتن » تا « شکوه شکفتن »
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(390)
از « کوهِ گفتن » تا « شکوهِ شکفتن »
من همه انسان ها را با هم متفاوت دیدم .
انسان ها در تنها چیزی که مشترک اند، « فرق داشتن با یکدیگر» است.
بنابراین دانستم هیچ « معلّم و مربّی دل افروز » و هیچ « مبلّغ دلسوز »
نباید و نمی تواند « جان گدازد » تا دیگری را « چون خود بسازد ».
هر انسان در « کتاب آفرینش » و « انتخاب بینش »
« فصلی مستقل » دارد و « اصلی متحوّل » .
باید کریمانه به او اجازه داد تا توانمندی های خود را « پیدا »
و آن ها را « شکوفا » سازد.
« گفتن » ،کوهی « صعب الصعود » است و «شکفتن»،« قُلّه موعود »!
انسان باید از « کوهِ گفتن » بگذرد تا به « شکوهِ شکفتن » برسد!
او باید آزادانه خود را « بیابد » و به سوی شکوفایی خود « بشتابد »!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
دل افروز : روشن کننده دل،کسی که دل را شاد و روشن سازد
شما را چشم در راهیم در کانال زیر:
گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar
