سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

سخن مطهر

بخشی از مقالات،سروده ها،روزنوشت ها و تالیفات سیدعلیرضا شفیعی مطهر

با جور و جمود و جهل باید جنگید
تا پاک شود جهان از این هرسه پلید
یا ریشه هر سه را بباید خشکاند
یا سرخ به خون خویش باید غلتید

بایگانی

۲۵ مطلب در مهر ۱۳۹۷ ثبت شده است


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1057 )  

 

«بهترین جهاد» و «برترین اجتهاد» 

 

 «سیمای زیبای حقیقت» و «کیمیای دلارای حقّانیّت»

 نه در «رویاهای رنگین»، که در «درایت های بنیادین» است.

حقیقت ممکن است «نهالی مغضوب» در «هالی نامطلوب» باشد،

امّا همیشه «بَری شیرین» دارد و «باری نوشین». 

پذیرشِ حقیقت «تحملّی ژرف» و «تامّلی شگرف» می طلبد.

گاه حقیقت «کاری سمین» و «باری سنگین» بر دوش می نهد

و گاه «جامِ جان» و «کامِ انسان» را تلخ می کند.

پذیرشِ «حرفِ حق» و «حقیقتِ مُطلَق»،

«بالاترین فضیلت» و «والاترین شجاعت» است.

«بیانِ حقایق» تنها از «انسانِ لایق» برمی آید.

«حقگویی» و «حقجویی» 

در برابر «خودکامگانِ خودخواه» و «فرمانروایانِ دُژآگاه»،

«بهترین جهاد» و «برترین اجتهاد» است!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------ 

اجتهاد: جهدکردن،کوشیدن

درایت: دانستن،دریافتن،آگاهی داشتن

هال: سراب، جایی در بیابان که در زیر آفتاب از دور مانند آب به نظر آید

 بر: ثمر،میوه

بار: میوه درخت

 سمین: فربه،چاق،استوار و محکم

دُژآگاه: بداندیش،بدخوی خشمگین،ستمگر،بی رحم

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ مهر ۹۷ ، ۰۶:۰۸
سید علیرضا شفیعی مطهر


  

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1056

 

افروختنِ «شمعِ امید» در «جمعِ نومید»

 

من شهروندانی را دیدم که «بالشان» نیز «وبالشان» بود.

«نهادهای اجتماعی» و «ستادهای دفاعی» 

برایشان نه «یارِ شاطر» که «بارِ خاطر» شده بود.   

در «سرابِ سیاست» و در «غیابِ عقلانیّت» ، 

«نظرِ صائب» نیز بر «خطرِ مصائب» می افزاید!

آن گاه که بر «وَرجاوندان بَرمی آشوبند» و «خردمندان را سَرمی کوبند»،

«باغِ خودارزی،فراموش» می شود و «چراغِ خردورزی،خاموش» . 

«رودها از خروش» می افتند و «سرودها از نوشانوش»! 

در «بوستانِ شباب» و در میان «دوستانِ شاداب»،

«کوفه های نژند» به جای «شکوفه های لبخد» می رویَد.

«سر به زیری» و «ستم پذیری» ،

«هر جمع را می پژمُرَد» و «هر شمع را می افسُرَد».

در شهرِ «فقر و فساد» و «ظلم و بیداد»،

«بهترین کار» و «برترین ابتکار»،

افروختنِ «شمعِ امید» در هر «جمعِ نومید» است!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

وبال: سختی، عذاب ،سوء عاقبت

یار شاطر: دوست زیرک،رفیق چابک و پالاک

بار خاطر: کسی که موجب زحمت و اندوه همنشین خود شود

صائب: راست و درست،حق و رسا

مصائب: مصیبت ها،سختی ها،رنج ها(جمع مصیبت)

نوشانوش: صدای نوش باد، نوش باد، در مجلس میگساری

 شباب: جوانی،جوان شدن

نژند: اندوهگین، افسرده، پژمرده،خشمگین

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ مهر ۹۷ ، ۰۶:۲۶
سید علیرضا شفیعی مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1055)

 

«بهره وری بهینه» و «باروری بیشینه»



من مردمی را دیدم با «امکاناتی فراوان» ،اما با «عقلانیّتی پریشان».

نه «تعقُّلی تا از امکانات بهره جویند»

و نه «تحوُّلی تا راه نجات را بپویند»؛ 

زیرا این مهم نیست که چقدر «منافعِ بنیادین» و «منابع زیرزمین» داریم ؛ 

اگر «بخردانه ندانیم» و «عالمانه نتوانیم» 

که «راه صعود پوییم» و از آن ها «سود جوییم»، 

آن «منابع عظیم» و «ذخائر قدیم» ،

هرچند «رایگان» و «شایگان» باشد، 

نه «دردی را درمان» و نه «شگردی را بسامان» می کند. 

برای «بهره وری بهینه» و «باروری بیشینه»،

باید از «جُمود رُست» و از خِرَد «سود جُست»!

 

#شفیعی_مطهر

 -----------------------------

شگرد: روش،طریقه، فن و طرز عمل

بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی

جُمود: بسته شدن،یخ بستن آب،خشکی و افسردگی

رُستن: روییدن ،سبزشدن و سر از خاک برآوردن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ مهر ۹۷ ، ۰۵:۰۷
سید علیرضا شفیعی مطهر

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1054)

 

 «درکِ درد» و «ترکِ نبرد»؟!

 

من «خورشیدِ جهانتاب» را در «تولیدِ آفتاب»

«بسی فعّال» و «بسیار لایزال» دیدم 

که با «سَنیّه پُرمهر» از «سینه سپهر» 

حتی به درون «تنگه ای تاریک» و «بِرکِه ای باریک» نیز 

«روزانه سر می کشد» و «بر آن ویرانه نور می تابد».

نمی توان «شید ماند» و خود را «خورشید خواند»،

ولی ظُلم و ظُلمت را «بی بهانه برتابید» و بر آن «عاشقانه نتابید»!

خورشید نمی تواند «نار نسوزد» و «نور نیفروزد»!

بنابراین آنان که «درد را درک» و «نبرد را ترک» می کنند،

«نشیدی مغشوش» اند و «خورشیدی خاموش» !

آن که «قنوت را می داند»،«سکوت را نمی تواند»!

 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------------------

سَنیَّه: بلند،بلندمرتبه،جایگاه بلند

بِرکه: حوض آب،استخر کوچک،تالاب

 شید: نور،روشنایی،آفتاب 

برتابیدن: تاب آوردن،تحمل کردن

تابیدن: درخشیدن ،تافتن،پرتوافکندن

نشید: سرود و آواز

مغشوش: غش دار،آمیخته شده،غیرخالص،ناسره 

قنوت: فروتنی برای خدا

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ مهر ۹۷ ، ۰۶:۰۰
سید علیرضا شفیعی مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1053)

 

«مغزِ فکور» و «قلبِ پُرشور»!

من عشق را چون «ساعتی شنی» و «بداعتی باطنی» دیدم ،

که هر لحظه هرچه در «مغزِ فکور» است به درون «قلبِ پُرشور» می ریزد.

 درخت عشق،در «زمین شور» ریشه می کند،نه در «زمینه شعور».

پرنده عشق،«بالی بلند»دارد با «وبالی نژند» .

پرنده با «بال به پرواز» درمی آید و با «وبال به سوز و گداز»!

عشق هم به «شور» نیاز دارد و هم به «شعور».

با آن «می بیند» و با این «برمی گزیند».

از آن «سور و سرور» می گیرد و از این، «نور و شعور»! 

 «چیرگی احساس» به «خیرگی وسواس» می انجامد،

ولی برای «شناخت هر نیک و بد» به «عقل و خرد» نیاز داریم.

«بنابراین» در هر «حین»،

باید خرد را «پاس داریم» و خردورزان را «سپاس گزاریم»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

بداعت: نوبودن،نوآوری

شور: هیجان و آشفتگی،احساس

وبال: سختی، عذاب ،سوء عاقبت

سور: بزم،جشن،مهمانی

سرور: شادی،شادمانی،شادشدن

 وسواس: اندیشه بد که در دل گذرد، اندیشه شیطانی،دودلی

حین: وقت،مدت،روزگار

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مهر ۹۷ ، ۰۳:۵۸
سید علیرضا شفیعی مطهر