سخن مطهر

 سفر هردمبیل به مرّیخ

قصّه های شهر هرت.قصّۀ133

 #شفیعی_مطهر

زمانی به اعلی حضرت هردمبیل خبر دادند که فرنگی ها تا سال 2026 میلادی سفینه ای بر روی سیّارۀ مریخ می نشانند. 

هردمبیل با آن خیالات بلندپروازانه بلافاصله فکری به خاطرش رسید و ضمن احضار صدراعظم به او دستور داد :

ترتیبی دهید تا قبل از فرنگی ها سفینه ای بسازید تا ما زودتر به مرّیخ برویم و خاک آنجا را هم به سرزمین شهر هرت بیفزاییم و اهالی مریخ نیز از برکات سلطنت ابدمدت ما بهره مند شوند!

صدراعظم با لکنت زبان و عذرخواهی به شرف عرض ملوکانه رسانید:

اعلی حضرتا! فرنگی ها سال هاست تجربه فناوری در زمینه های علمی و صنعنتی دارند. صنعت ما به علت فرار مغزهای نخبه از حد لولهنگ سازی فراتر نرفته. چطور می توانیم سفینۀ فضایی بسازیم؟!

هردمبیل مثل همیشه فریاد کشید:

ما این چیزها سرمان نمی شود. حرف همان است که فرمودیم. ما چه می دانیم! بروید قطعه های سفینه را از این ور و آن ور بخرید و سرهم بندی کنید....

- قربان! مونتاژ!!

-خیلی خوب! همین که تو می گویی. بروید چی چی تاژ کنید!!

-قربان! مونتاژ! 

-خیلی خوب همین کار را که گفتی بکنید و در سفر اول باید موکب ملوکانه سرزمین مرّیخ را مفتخر به قدوم شریف خود بفرمایند!!

صدراعظم ناگزیر از قصر شاهانه بیرون آمد و روز بعد تعدادی از متخصّصان و روسای دانشگاه ها را جمع کرد و فرمان ملوکانه را با آنان در میان گذاشت.  جمع یک پارچه به این فرمان خندیدند و اجرای این فرمان را محال دانستند. صدراعظم در پاسخ ایشان گفت:

ما بالاخره چاره ای نداریم. هر طوری شده باید کاری بکنیم. 

جمع متخصّصان با قاطعیّت تصریح کردند که فناوری شهر هرت چنین امکانی در اختیار ندارد. 

بنابراین قرار شد دسته جمعی به حضور ملوکانه برسند و ایشان را قانع کنند که دست از این خیالبافی بردارد.

روز بعد پس از باریافتن به حضور ملوکانه و پس از ساعت ها کلنجاررفتن هردمبیل دست از این خیال کودکانه نشستن بر کرۀ مرّیخ برنمی داشت. سرانجام ذات ملوکانه را قانع کردند با اجرای یک پرواز نمایشی به وسیلۀ یک سفینۀ فضایی تصنُّعی به مردم بباورانند که اعلی حضرت هردمبیل نخستین انسانی است که پای بر روی کرۀ مرّیخ گذاشته و پرچم شهر هرت را  در آن جا برافراشته است. مردم شهر هرت هم چون هیچ دسترسی به رسانه های بین المللی ندارند،می توان این برساخته را به آن ها باوراند. بدین منظور قرار شد یکی از روستاهای بکر و دوردست شهر هرت را با دکوراسیون به صورت کرۀ مرّیخ درآورند و پیاده شدن اعلی حضرت و برافراشتن پرچم شهر هرت را برای مردم نشان دهند.

 از فردای آن روز طرح دکوراسیون آن روستا و ساختن ماکت یک سفینۀ فضایی خیالی را با صرف میلیون ها سکّه آغاز کردند.

روز موعود همۀ خبرنگاران و فیلمبرداران دستگاه رادیو تلویزیون شهر هرت را بسیج کردند و آنان را در آن روستای به اصطلاح کرۀ مرّیخ!! مستقر کردند تا با نمایش پرواز یک چرخبال که دکور ظاهری آن را چون یک سفینۀ فضایی تصنّعی ساخته بودند ،نشستن به اصطلاح  سفینۀ فضایی حامل اعلی حضرت را به طور زنده برای مردم شهر هرت گزارش کنند. 

همه چیز به خوبی پیش می رفت. در ساعت ده صبح آن روز سفینۀ به اصطلاح فضایی هردمبیل در آسمان روستای مرّیخ!! ظاهر شد. کار فیلمبرداران و عکّاسان و خبرنگاران شروع شد. همه با تهیّۀ عکس و فیلم، آن خبر را به طور زنده برای مردم شهر هرت پخش می کردند و مردم را  شادی و شعف و رقص و پایکوبی فرامی خواندند. گوینده رادیو تلویزیون با شعارهایی حماسی فتح پیروزمندانۀ کرۀ مرّیخ توسط اعلی حضرت هردمبیل را مهم ترین حادثۀ تاریخی بشر می نامید!

سرودهای حماسی و احساسی همه  را به وجد و سرور فرامی خواند. همۀ دوربین ها مشغول نشان دادن فیلم نشست موفقیّت آمیز سفینۀ حامل اعلی حضرت برای مردم شهر هرت بودند که ناگهان یک رویداد ناگهانی و غیرقابل پیش بینی همۀ تدارکات و برنامه های دستگاه هردمبیلی را درهم ریخت!

ناگهان یک گلّۀ گوسفند با شتاب وارد صحنۀ فیلمبرداری شد و با سرعت دور سفینۀ شاهانه حلقه زدند! همۀ تلاش های ماموران دربار در کنترل آن ها ناکام ماند در نتیجه با بازشدن مُشت همۀ صحنه سازان و فریبکاران نزد مردم ، همۀ نقشه های ملوکانه نقش بر آب شد و و همه فهمیدند آنجا یک روستاست،نه کرۀ مرّیخ. برای اعلی حضرت در نزد مردم شهر هرت افتضاح بزرگی به بار آمد!! که توصیف این رسوایی سال های سال نقل مجالس شد!! 

کانال رسمی ندای مطهر

https://t.me/nedayemotahar