«گوش جان» و «سروش جهان»(فرگرد 1746)
پنجشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۱، ۰۴:۴۸ ق.ظ
هر پگاه نو با یک نگاه نو
«گوش جان» و «سروش جهان»(فرگرد 1746)
اگر «دیدن ژرف» به «فهمیدن شگرف» نینجامد،
«دیده به چه کار آید» و «دیدن چه به بارآرد»؟!
«بینایی» و «شنوایی»،
اگر «تفکُّر» و «تدبُّر» را برنینگیزد،
«دیدن چه سودی» دارد و «شنیدن چه بهبودی»؟
اگر با «دیدۀ دل» به «پدیدۀ گِل» بنگریم،
همۀ ذرّات هستی «زبانی برای گفتن» دارند و «بیانی برای شکفتن».
همه «گوشی برای شنوایی» می جویند و «هوشی برای شکوفایی».
بیاییم «گوش جان» را به «سروش جهان» دهیم،
تا «آفرینش لب گشاید» و «بینش به طرب آید»!
شفیعی مطهر
