«زبان گفتگو» یا «پیکانِ هیاهو»؟ فرگرد 1790
هر پگاه نو با یک نگاه نو
«زبان گفتگو» یا «پیکانِ هیاهو»؟ /فرگرد 1790
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺
ما آدم ها اگر چه «از یاد رفته ایم»،ولی «یاد گرفته ایم»،
که در دریا با «شنا»،«آشنا» شویم
و در هوا چون «باز»،«پرواز» کنیم؛
ولی «هنوز» حتّی در یک «روز» یاد نگرفته ایم
بدون «تابوی مین» در «روی زمین»،
در یک «دم» مثل «آدم» زندگی کنیم!
«آیا «دنیا تنگ» است یا «دل ها از سنگ»،
که با «قانونِ سان می ستیزیم» و «خونِ انسان می ریزیم»؟!
خدا «گُل» آفریده و ما «گلوله».
چرا ما به جای این که با «گُل یکدیگر را بنوازیم» با «گُلوله بر همدیگر می تازیم»!
آیا نمی توان هر «خلاف» و «اختلاف» را
به جای «پیکانِ هیاهو» با «زبان گفتگو» حل کرد؟
بیاییم «جائرۀ جنگ را خاموش» و «نائرۀ تفنگ را فراموش» کنیم!
شفیعی مطهر
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺
سان: رسم،عادت،طرز،روش
تابو: چیزی مقدّس که دست زدن و نزدیک شدن به آن ممنوع است
جائره: جورکننده،ستمکار
نائره: آتش برافروخته،فتنه،کینه و دشمنی
