سخن مطهر

هر پگاه نو با یک نگاه نو

«من» و «دشمن».فرگرد 1866

☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸

هیچ «دشمن» چون «من»،

نمی تواند مرا «حقیر» و «تحقیر» کند؛

زیرا تنها من می توانم با «رفتارِ خویش» و «گفتارِ بیش»،

و با یک «لحظه لغزش»،یک «دنیا ارزش» را نابود کنم.

بزرگی در «ذات،ریشه» دارد و در «صفات،اندیشه».

آن که در «فطرت،کرامت» احساس کند و در «فکرت،سلامت»،

هیچ قدرتی نمی تواند او را «خوار» و «بی اعتبار» سازد.

در «آیینِ وارسته»،«آیینۀ شکسته» را،

اگر «صد باره»،«هزار پاره» هم بکنید،

هر قسمت «سینه ای سیمینه» است و «آیینه ای بی کینه».

چه زیبا سروده در این «وادی»،«خلیل جوادی»:

آیــینه سر بدزد کـــــــه کـــــــورند سنگ ها

فرسنگ هـا ز عــاطــــــفه دورند سنگ ها

آیینه چون شکست بــــه تکثـــیر می رسد

بیــــــهوده در تدارک گـــــــــــــورند سنگ ها

شفیعی مطهر

☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸

گفتارِ بیش: پرحرفی،زیاده گویی

دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر

https://t.me/nedayemotahar